Dzieje miejscowości Stefkowa

• 1489 r. – wzmiankowa w źródłach jako „Stephowa Wola” założona została na prawie wołoskim w sobieńskich dobrach Kmitów i należała do dóbr prywatnych. Miała jeszcze wówczas wolniznę (zwolnienie z podatku), co oznacza, że musiała powstać po 1465 r. Nazwa wsi ma pochodzenie dzierżawczo-kulturowe zestawione od imienia ruskiego Stefko, pol. Stefan.
• W 1678 r. – zwana była Sztefkową, 1785 r. Stefkową.
• 1526 r. – we wsi była już cerkiew parafialna obrządku wschodniego.
• 1580 r. – wieś przeszła w ręce Stadnickich, a następnie Mniszchów.
• 1672 r. – podczas ostatniego już najazdu czambułów tatarskich Nuradyn-Soltana na Bieszczady we wsi ocalało tylko 7 domów, Ordyńcy ograbili i spalili wieś, a mieszkańców uprowadzili na wschód do niewoli. Wieś była wówczas własnością starosty sanockiego Jerzego Wandalina Mniszcha.
• 1816 r. – wojskowy spis ludności cyrkułu sanockiego obrazu stan miejscowości po zniszczeniach wojen napoleońskich. Wieś liczyła 700 mieszkańców ogółem, było w niej 100 domów, 189 rodzin, 1 duchowny, 4 szlachciców, 2 urzędników, 87 chłopów zdolnych do służby wojskowej, 16 mniej użytecznych i 67 nieużytecznych mężczyzn do służby wojskowej, 1 czasowo-zwolniony ze służby, 1 szeregowy, 140 chłopców do 14 lat, 21 chłopców w wieku od 15 do 17 lat, 345 kobiet i dziewcząt, 149 mężczyzn żonatych, 206 nieżonatych i wdowców. 3 osoby wyjechały poza teren cyrkułu. W inwentarzu wsi spisano ponadto 12 koni (1 ogier, 1 źrebak, 3 klacze, 7 wałachów), 150 wołów, 158 krów. We wsi nie było owiec.
• 1819 r. – właściciel wsi Ignacy Górski ubezpieczył na swoich dobrach Stefkowa i Lutowiska donację na rzecz klasztoru benedyktynek w Przemyślu.
• 1872 r. podczas budowy torów kolei żelaznej znaleziono skarb składający się z kilku ozdób z epoki brązu.
• 1890 r. – wiernych greko-katolików – 949
• 1918 r – wiernych greko-katolików 1120
• 1921 r. – miejscowość liczyła 221 domów i 1218 mieszkańców (1045 greko-katolików, 132 łacinników i 41 Żydów wyznania mojżeszowego).
• 1938 r. – wiernych greko-katolików 1264
• 1944 r. – UPA zamordowała 3 mieszkańców wsi: kolejarza Władysława Seredyńskiego (46 lat), młynarza Eugeniusza Sobór (32 lata) i Józefa Sobór (29 lat).
• 1945 r. – podczas spisu powszechnego ludności przeprowadzonego w dniu 10 stycznia przez sołtysa Michała Seredyńskiego we wsi mieszkało 700 osób dorosłych i 687 dzieci (wykazy imienne). - podczas kolejnego spisu ludności w dniu 13 VI 1945 r. we wsi wykazano 545 osób dorosłych pow. 18 lat (20 Polaków i 525 Ukraińców) oraz 817 dzieci (30 Polaków i 787 Ukraińców). Stosowano kryterium wyznaniowe. - do końca 1945 r. na mocy umowy o repatriacji ludności ukraińskiej na wschód do USRR wysiedlono 811 osób. We wsi pozostało 19 rodzin mieszanych liczących 62 osoby.
• 1946 r. – wysiedlenia na wschód. 1947 r. – w maju podczas akcji „Wisła” wysiedlono stąd na Ziemie Odzyskane 835 osób wyznania grecko-katolickiego.
• 1987 r. – wieś Stefkowa liczyła 585 mieszkańców, 109 gospodarstw rolnych zajmujących pow. 542 ha gruntów, w tym 474 użytków rolnych, 1278 ha lasów (w tym 77,4 ha lasów prywatnych).